Wschód słońca

Milczący_Prorok

"Wshód słońca"

Nocą późną stoję na balkonie,
Stoję sam pośrodku świata,
Jak kochankowie w szekspirowskiej Weronie,
Gdy zabić musiał brat brata...

Patrzę na czarne niebo zasnute gwiazdami,
Myślę o życiu, śmierci, przemijaniu,
Słońce już dawno się skryło,
Mrok spowił jasne niebo,
Mam okazję zobaczyć coś, na co nie zasłużyłem,
Budzący się nowy dzień.

Jednak czuję, że nie jestem sam,
Wiem, że ktoś jeszcze patrzy właśnie tam,
Wiem, że jeszcze ktoś inny wschód słońca podziwia,
Widzę tę osbę, wizja mnie przepływa,
Stoi sama w oknie i podziwia niebo,
Ona to uwielbia, choć tego nie trzeba,
Czuję jej zachwyt, jej podziw,
Czuję, jakbym na nowo się narodził,
Moja dusza szuka teraz szczęścia,
Zmierza ku dziewczynie, w niebie patrzy przejścia...
Czy odnajdzie...?