"Stłoczeni"

Milczący_Prorok

"Stłoczeni"

Spójrz na te gwiazdę!

- Wskazuję dłonią światło srebrzyste -

Dopiero, gdy słońce zaszło,

Jest taka jasna, tak czysta!

Ale czym jest słońce? Czym gwiazdy?

Słońce to Bóg, gwizady - aniołowie,

Na niebie jest każdy...

Ale gdzie człowiek?

W tym sęk, że nie ma go tam,

Tkwi on na ziemi ne mogąc odejść.

Owszem, kiedyś umrze, lecz wciąż będzie sam,

Kiedy jedno ciało się zniszczy, dostanie nowe.

Patrząc w niebo, na gwiazdy, marzymy...

Nieosiągalne sny i mary nocne...

A gdy widzimy spadającą gwiazdę, wierzymy,

Że zajmiemy jej miejsce... nonsens.

Uwięzieni w kostnych ramach na tym łez padole,

Skazani jesteśmy na samotność pośród trucheł wielu,

W niewidzialnych kratach ogrodzone pole...

Stłoczeni na spłachetku ziemi...

- Marność.